Mία «θάλασσα» από θερμοκήπια στην Αλμερία

Σε έναν κόσμο που αναζητά τρόπους να θρέψει έναν συνεχώς αυξανόμενο πληθυσμό με σεβασμό προς τη φύση και τους φυσικούς πόρους, η «θάλασσα» από θερμοκήπια στην Αλμερία, δείχνει ότι η στρατηγική που έχει χαράξει είναι μονόδρομος και παράδειγμα προς μίμηση.

Το φαινόμενο της «θάλασσας» από θερμοκήπια

Στην επαρχία της Αλμερίας, στη νοτιοανατολική Ισπανία, το τοπίο μοιάζει σχεδόν εξωπραγματικό. Mια απέραντη λευκή έκταση από θερμοκήπια εκτείνεται από τη θάλασσα μέχρι τους πρόποδες της ερήμου. Περισσότερα από 30.000 εκτάρια καλύπτονται με κατασκευές, δημιουργώντας αυτό που πολλοί αποκαλούν «η θάλασσα από πλαστικό» («Mar de Plástico»). Από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 μέχρι σήμερα, η Αλμερία έχει μετατραπεί σε έναν από τους σημαντικότερους προμηθευτές φρέσκων λαχανικών της Ευρώπης. Η περιοχή, με τις ελάχιστες βροχοπτώσεις και τις υψηλές θερμοκρασίες, κατάφερε να μετατρέψει τα φυσικά της μειονεκτήματα σε συγκριτικά πλεονεκτήματα. Με τη βοήθεια της τεχνολογίας, της στάγδην άρδευσης - δηλαδή της μεθόδου όπου η άρδευση με σταγόνες χορηγείται σ' ένα συγκεκριμένο μέρος του εδάφους με αργό ρυθμό και σε μικρές ποσότητες μέσω κλειστού κυκλώματος σωληνώσεων - και της βιολογικής καλλιέργειας, τα θερμοκήπια της Αλμερίας εξασφαλίζουν ετήσια παραγωγή που τροφοδοτεί υπεραγορές από τη Γερμανία και τη Γαλλία μέχρι το Ηνωμένο Βασίλειο και τις Σκανδιναβικές χώρες. Η ντομάτα, το αγγούρι, η πιπεριά και τόσα ακόμα προϊόντα της περιοχής φτάνουν καθημερινά σε χιλιάδες τραπέζια ανά την Ευρώπη, με την εγγύηση ποιότητας και φρεσκάδας που χαρακτηρίζει την ισπανική παραγωγή. Πέρα από το αγροτικό επίτευγμα, η «θάλασσα» των θερμοκηπίων έφερε ευημερία, ανάπτυξη και νέες ευκαιρίες σε μια περιοχή που κάποτε αντιμετώπιζε μεγάλες δυσκολίες. Η Αλμερία είναι πλέον πρότυπο εξωστρεφούς και αειφόρου ανάπτυξης, αποδεικνύοντας πώς η καινοτομία, όταν συνδυάζεται με σκληρή δουλειά και όραμα, μπορεί να αλλάξει τη μοίρα ενός τόπου.

Πώς το αρνητικό αποτύπωμα μετατρέπεται σε θετικό

Παρά τις προόδους στον τρόπο καλλιέργειας, η υπερεκμετάλλευση του υδροφόρου ορίζοντα προκάλεσε περαιτέρω μείωση των επιπέδων των υπόγειων υδάτων. Οι τρέχουσες εκτιμήσεις για την κάλυψη της γεωργικής και αστικής ζήτησης νερού στην περιοχή Poniente είναι περίπου 145 hm³ ετησίως. «Για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος, η περιοχή αναμένει να εισαγάγει 100 hm³ ετησίως σε πηγές αντικατάστασης νερού, με την αφαλάτωση θαλασσινού νερού να διαδραματίζει βασικό ρόλο» Τον τρόπο που αντιμετωπίζει το τεράστιο ζήτημα της άρδευσης θα αναλύσει στο 1ο Συνέδριο Cantina Academy, ο Δρ. Antonio Jesus Zapata Sierra, Γεωπόνος Μηχανικός, Τακτικός Καθηγητής Υδραυλικής Μηχανικής, Πανεπιστήμιο της Almeria. Μάθετε περισσότερα για το Cantina Academy Διαβάστε επίσης   Θερμοκήπια: Επηρεάζεται η γεύση και η θρεπτική αξία; – Ένας ειδικός εξηγεί Μέχρι το 2050 η παραγωγή τροφής θα πρέπει να αυξηθεί κατά 70%

from cantina.protothema.gr https://ift.tt/7T60du2